Stikstofdepositie

Stikstofdepositie ontstaat door (agrarische) bedrijvigheid, transport en industrie in de omliggende regio en door autoverkeer naar het hart van Meijendel. Het gevolg is dat de bodem in het gebied verzuurd, waardoor grassen, brandnetels en braamstruiken hard gaan groeien. Deze verdringen de oorspronkelijke, unieke beplanting*. De overheid moet maatregelen nemen om stikstofuitstoot te verminderen. Zonder drastische maatregelen is het duingebied niet te redden.

Duinbeheerders, Greenpeace, Milieudefensie en Mobilisation for the Environment (MOB), waarschuwen al jaren dat door de landelijke stikstofproblematiek de soortendiversiteit in duingebieden drastisch teruglopen.
De Natuurdoelanalyse 2022 en het Beheerplan bijzondere natuurwaarden Meijendel & Berkheide 2016-2022, beide opgesteld op verzoek van de Provincie Zuid-Holland, laten feitelijk zien dat dit gebied achteruitgaat.
Het gebied Meijendel is door de provincie in haar Eerste Stikstofagenda Provincie Zuid-Holland als één na kwetsbaarste natuurgebied van Zuid-Holland op de kaart gezet.
Onderzoeker Bobbink van Radboud Universiteit Nijmegen waarschuwt dat 70% stikstofreductie in 2030 noodzakelijk is en 90% in 2035 om dit Natura2000 gebied te beschermen (bron: Effecten van Stikstofdeposities).

Het terugdringen van recreatief autoverkeer in en naar Meijendel en het omschakelen naar elektrisch werkverkeer door Dunea is een eenvoudige eerste stap. We vragen daarnaast de provincie Zuid-Holland om serieus werk te maken van het verminderen van stikstofdepositie door verkeer, vliegtuigen, scheepvaart, industrie en glastuinbouw. Hart voor Meijendel ziet ook kansen: zet in samenwerking met groene agrariërs in de omgeving, landbouwgrond om in nieuwe recreatiegebieden. Hiermee wordt zowel stikstofdepositie bestreden, als alternatieven voor recreatie in Meijendel geboden.